ประดู่

ชื่อ: ประดู่            

ชื่อวิทยาศาสตร์ :PlerocarpusIndicus

ชื่อวงศ์ : FABACEAE

ชื่อเรียกอื่น  :Burmese Rosewood, ประดู่ , ดู่บ้าน , สะโน (ภาคใต้)

ลักษณะ : ประดู่เป็นพรรณไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ มีลำต้นสูงประมาณ 25 เมตร ใบจะออกรวมกันเป็นช่อ ลักษณะของใบเป็นรูปมนรี ปลายใบแหลม ถ้าขึ้นในที่แล้งจะผลัดใบก่อนออกดอก ดอกออกเป็นช่อมีสีเหลืองสดลักษณะคล้ายดอกถั่ว โคนกลีบเลี้ยงกลีบดอกติดกันเป็นกรวยโค้งเล็กน้อย กลีบดอกมี 5 กลีบ มีขนาดดอกเล็ก ขณะดอกย่อยบานมีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาร 0.5- 1 ซม. ดอกบานไม่พร้อมกัน มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ดอกที่ใกล้โรยจะเปลี่ยนเป็นสีเหลืองอมน้ำตาล ฤดูดอกบานอยู่ในช่วง เดือนพฤษภาคมถึงสิงหาคม

การกระจายพันธุ์ :นิยมใช้การเพาะเมล็ดเป็นหลัก

ประโยชน์ : ใบ : รสฝาด ใช้สระผม พอก ฝี พอกแผล แก้ผดผื่นคันเปลือก : รสฝาดจัด สมานบาดแผล แก้ท้องเสีย บำรุงร่างกาย ทำสัย้อมผ้าแก่น : รสขมฝาดร้อน แก้คุดทะราด แก้เสมหะ เลือดกำเดาไหล แก้ไข้ บำรุงเลือด บำรุงกำลัง ขับปัสสาวะ แก้ผื่นคันผล : แก้อาเจียน แก้ท้องร่วง มีรสฝาดสมาน